Paulusma is nog lang niet klaar

Paulusma is nog lang niet klaar

Vijf jaar op eigen benen en een gesprek over vijf jaar 3VOOR12/Amsterdam

[3VOOR12/Amsterdam – 18 januari 2010]

In 2009 werd 3VOOR12/Amsterdam vijf jaar, net als Paulusma. Althans, Jelle Paulusma is na het opdoeken van Daryll-Ann (2004) inmiddels alweer vijf jaar solo. Zijn muzikale cocktail bestrijkt een geluidenlandschap van singer/songwriter en Westcoastpop tot neo-psychedelica. 3VOOR12/Amsterdam spreekt met hem in Cafe Spargo over muziek maken in de afgelopen en komende vijf jaar.

In het afgelopen halve decennium is er door de komst van het internet een hele nieuwe stroming van ‘bottom-up’ burgerjournalistiek ontstaan. Hier maken de lokaalredacties van 3VOOR12 ook gebruik van. Als muzikant die al ruim twintig jaar meedraait en ook de traditionele ‘top-down’ journalistiek nog heeft meegemaakt, hoe ervaar je dergelijke ontwikkelingen?

Ik vind het heel goed dat het er is. Zeker voor de muzikant die wat onafhankelijker opereert, biedt de site mogelijkheden je in de kijker te spelen. Wanneer het alleen af zou hangen van wat je in de regel op de radio hoort, dan wordt je daar niet vrolijk van. Er is nog veel meer en dus is het noodzaak dat een dergelijke site er is. Iedereen luistert tegenwoordig hetzelfde. De grootste MUP [ZZP-er, red.] komt voorbij en die Editors worden maar door je strot geramd, daar kan ik echt helemaal niks mee. Het is goed dat er onder de radar een belangrijke site is die aandacht besteed aan dingen waarvan mensen het bestaan helemaal niet van weten. Het is echt voor de muziekliefhebber en dat is belangrijk.

Jullie waren destijds met Daryll-Ann, net als Johan, een band die niet echt bij de grote massa bekend werd, maar wel een soort van legendarische underground status heeft bereikt. Denk je dat jullie muziek door dergelijke burgerjournalistiek nu eenvoudiger bij een groter publiek bekend kan worden?

Dat denk ik wel, maar aan de andere kant is het ook een stuk moeilijker. De hoeveelheid aan muziek is zo enorm toegenomen, waardoor je bijna door de bomen het bos niet meer ziet. Het kost dan ook vrij veel moeite om je nek boven het maaiveld uit te steken en jezelf te laten horen. Ik heb het idee dat dit voor het internet allemaal iets minder was. Er werd een natuurlijk filter toegepast door andere de media.

Dus zal kwaliteit nu minder eenvoudig boven komen drijven?

Het is goed dat muzikanten nu heel makkelijk toegang hebben tot allerlei handige nieuwe media. Door  aan elkaar gekoppelde websites kun je binnen no time opvallen. Dat was indertijd gewoon niet. Het nadeel is wel dat heel veel muzikanten denken weg te komen door even iets leuks in elkaar te draaien. Daarom vallen er wat mij betreft op dit moment ook heel veel bands door de mand als je ze live ziet. Het is namelijk heel gemakkelijk om iets in elkaar te zetten.

Zullen dergelijke bands die snel even iets in elkaar zetten er dan uiteindelijk niet worden uitgefilterd? En zal vakmanschap niet steeds belangrijker worden?

Ja, dat wordt elk jaar geroepen. Ik vraag me af om dat dan boven komt drijven. Dergelijke muziek en muzikanten zullen in ieder geval meer moeite krijgen om boven de middelmaat uit te komen.

Welke consequenties heeft dit voor jou? Ligt de focus nu meer bij het maken van een nieuwe plaat of steeds meer bij live optredens?

Ik las laatst een stuk in het Buma/Stemra-blad over het verdwijnen van het album. Ik snap wel dat de concentratiespanne van mensen steeds korter wordt omdat je steeds meer prikkels binnen krijgt. Er zijn zo veel dingen die je kunt doen en waarnaar je kunt luisteren. Ik snap wel dat daarbij hoort dat mensen eerder geneigd zijn om een nummer aan te schaffen in plaats van een hele plaat te kopen. Wat dat betreft ben ik dus iemand van de oude stempel, als je een plaat maakt moet je een plaat maken.

…en dan zet je hem vervolgens net als Radiohead op internet voor wat de gek ervoor wil geven?

Nee. Die zijn in de positie om dat te doen. Het is wel een deel van mijn bestaan. Wat nu wel steeds belangrijker wordt is jezelf laten zien en dat betekent dus veel optreden. Voor de meeste muzikanten is live spelen de belangrijkste inkomstenbron. Ik vind live spelen echt te gek, maar bij het maken van een plaat is het weer de uitdaging om te kijken hoe sommige dingen live gaan worden.

Hoe ver ben je met je nieuwe plaat?

Over de helft, voor zover je dat zo kunt zeggen. Aangezien ik en de anderen jongens niet meer zoveel tijd hebben om als ‘bandje-bandje’ de oefenruimte in te gaan, schrijf ik het allemaal zo ver mogelijk uit. Om het voor iedereen makkelijk te maken en we een basis hebben voor in de studio. Vervolgens proberen we live bepaalde grenzen op te zoeken om er vervolgens ook overheen te gaan.

Welke grenzen zou je nog willen verkennen? Zijn er nog dingen die je wilt leren?

Nee, ik wil gewoon zo breed mogelijk muziek maken. Ik heb ook iets gedaan met een Amerikaans-Egyptische deejay dat binnenkort ook uitkomt. Dat is dan weer een van die voordelen van internet. Ik zit wat dat betreft dus niet heel erg vast aan de muziek die ik maak of die ik zie als de mijne. Ik zie het wel als een taak voor mezelf om een zichtbare stijl voor mezelf te ontwikkelen en die uit te bouwen. Ik ben in ieder geval nog lang niet klaar!

En de ontwikkelingen in de muziek, hoe zie jij die over vijf jaar?

Over vijf jaar vieren we het tien jarig bestaan van 3VOOR12/Amsterdam, haha. Nee dat mag ik echt hopen. Ik denk dat er altijd wel zoiets als een platenmaatschappij zal blijven om een selectie te maken. Hoewel dan misschien geen platenmaatschappij meer heet. Voor de verkoop van je muziek heb je in principe geen maatschappij meer nodig. Je kunt gewoon je spullen op internet verkopen via iTunes. Het enige wat je hoeft te doen is contact maken met mensen.

Op 24 januari speelt Paulusma bij 5jr3v12 in Bitterzoet.