Locatieve media: laten zien waar je bent is meer dan hot!

Laten zien waar je bent is meer dan hot. Foursquare en vergelijkbare diensten zoals onder andere Google Latitude, Gowalla, Yellow Arrow, Tripit, TXXI, Socialight en Locow illusteren dat er sprake is van meer dan alleen een hype. Waar peer-to-peer netwerken onze beleving van onder andere muziek veranderde en diensten zoals Twitter ons de kracht van het real-time web leerden in te zien, zo zorgen geosociale netwerken voor nieuwe inzichten over de waarde van plaatsbepalingen. ‘Location based media’, locatieve media, geosociaal netwerken, geef het beestje een naam. Sinds maart vorig jaar is in ieder geval met name Foursquare bezig een grote speler te worden op dit gebied.

Wat is het, hoe werkt het en waarom zou je het eventueel (ook) moeten gaan gebruiken? Foursquare is naast een geografische dienst, ook een soort spel. Juist dit spelelement draagt voor een belangrijk deel bij aan het succes. Diegene die het meest incheckt in de kroeg om de hoek, in tram drie richting oost, of in die grote bioscoop in het centrum, kan daar virtueel ‘burgermeester’ worden. Dit inchecken gebeurt via een internetverbinding met je laptop, maar kan uiteraard nog handiger met je mobile telefoon. Eén reden waarom je het zou doen noemde ik al, het voelt als een game en gamen is leuk. Een andere reden kan zijn voor zelfexpressie om daar dan op een bepaalde manier weer je voordeel mee te kunnen doen. Het wordt misschien binnen je vereniging gewaardeerd dat jij niet van de sociëteit bent weg te slaan, of je kunt je collega’s op het werk overtroeven door bijvoorbeeld ook op zaterdag te gaan werken, of je kunt als zzp-er op je mobiele Seats2Meet-werkplek eenvoudig zien wie er nog meer is en nog snel even te kunnen netwerken, of het thuisfront kan eenvoudig zien of de aardappels al opgezet kunnen worden. Afin, er zijn legio voorbeelden te bedenken.

Als geesteswetenschapper ben ik gedrild om te kijken naar betekenisgeving. Dit doen wij dan altijd door onder andere te kijken naar de historische context. Ook bij deze locatieve media biedt dit weer een inzichtelijk perspectief. Denk eens terug aan komst van de mobile telefoon, amper tien jaar geleden. Ineens konden we even bellen dat de trein vertraging had en we graag een half uur later opgehaald zouden willen worden op het station. ‘Ach, ik kan toch wel even wachten’, was toen een vaak gehoorde reactie. Inmiddels weten we wel beter. Ook al zien we het nut van dergelijk nieuwe locatieve media op dit moment vaak nog niet in, in de nabije toekomst zouden we wel eens sneller dan we denken niet meer zonder kunnen.

* Nog twee leuke leestips van David Carr in de New York Times en Dan Fletcher in Time.