3VOOR12/Amsterdam wil ‘plokale’ muziekverhalen vertellen

Foto Sarah Oranje.

Afgelopen zondag organiseerde 3VOOR12/Amsterdam voor de eerste maal in haar bestaan de Nieuwjaars- & Netwerkborrel voor de Amsterdamse muziekbranche. Om onze identiteit eens kritische tegen het licht te houden en ons openlijk af te vragen wat onze rol zou kunnen of moeten zijn in het veranderende medialandschap, nodigde ik een aantal sprekers uit om daarover met ons en de aanwezige bezoekers eens en public te soebatten.

Zo sprak Jasper van Vugt (Radio Mortale / OOR) over de begindagen van 3VOOR12/Amsterdam, gaf Jack Pisters (Music Matrix / Conservatorium Amsterdam) ons een kijkje achter de schermen van het conservatorium, wist Pim Betist (Africa Unsigned / Sellaband) ons te inspireren over het in beweging krijgen van een massa (met dit filmpje) en enthousiasmeerde Ron van der Sterren (3VOOR12 FIY) de aanwezigen over het participatie-video-verslaggeving platform Film It Yourself en trakteerde ons zelfs met een eigen Amsterdamse versie van FIY. Ter inleiding hield ik zelf ook een kort verhaaltje:

3VOOR12/Amsterdam wil plokale muziekverhalen vertellen die actueel en journalistiek zijn.

3VOOR12/Amsterdam is een journalistieke site over lokale muziek. Volgens mij gaat muziek voornamelijk over communicatie. Over communicatie tussen een artiest en zijn luisteraars, over communicatie tussen muzikanten onderling, over communicatie tussen de aanwezige bezoekers onderling, over communicatie tussen een interviewer en een muzikant, over communicatie tussen een journalist en zijn lezers, over communicatie tussen journalisten onderling etcetera.

De vraag is dan natuurlijk wát er precies wordt gecommuniceerd? Welke boodschap proberen al die mensen over te brengen of te begrijpen? Dat kunnen fysieke producten zijn die je in de winkel koopt zoals cd’s, dvd’s, tijdschriften etc, maar ook meer ongrijpbare dingen zoals: ‘Welke akkoorden speelt die gitarist daar? Wat is dat voor een raar instrument op het podium? Wie is die man daar achteraan het podium en wat doet hij precies? De gecommuniceerde boodschappen kunnen ook de optredens zelf zijn, zoals bijvoorbeeld een net aangekondigde line-up van een festival, een herinnering aan een bepaald concert of een waardeloze recensie over een avond waar jij bij was. Echt fans graven een laag dieper en willen vaak nog meer achtergrondinformatie. Bijvoorbeeld waar en door wie is het album opgenomen? Weet je van welke legendarische drummer hij heeft les gehad?

Al deze communicatie over de muziek, het ontstaan ervan, de optredens en achtergronden etc., komen via verschillende kanalen tot het publiek. Traditioneel gebeurt dit via tekst, foto en video, maar ook bijvoorbeeld mode is een belangrijk medium geworden om een bepaalde boodschap van of over een band te communiceren.

Zo ontstond er in de jaren ’70 bijvoorbeeld een Do-It-Yourself-houding in de muziekcultuur, onder zowel artiesten als hun fans. Dit resulteerde in bijvoorbeeld het tijdschrift Sniffin’ Glue dat door fans in elkaar werd geknutseld (een fanzine) en dat iedereen die drie akkoorden kon spelen opriep gewoon een band te beginnen. Er werden zelf mixtapes gemaakt en onderling uitgewisseld. Onder andere door het gebruik van veiligheidsspelden, ontstond ook de herkenbare zelf gefabriceerde klederdracht van de punkbeweging. Tegenwoordig is het de digitalisering die de muziekcultuur in grote mate beïnvloedt. Fysieke producten verdwijnen en belanden voor iedereen bereikbaar op het internet. Dit internet wordt ook steeds mobieler en we hoeven zelf ook steeds minder te verzamelen, want steeds meer content staat gewoon voor ons klaar in The Cloud.

Het gevolg van deze ontwikkelingen is dat de muziekcultuur steeds sneller verandert en ook een aanzienlijk groter bereik heeft. Hierdoor worden traditioneel fysieke producten zoals cd’s steeds eenvoudiger bereikbaar (en goedkoper) en worden ervaringen zoals concerten bijwonen steeds belangrijker (en duurder). De mogelijkheden om steeds eenvoudiger met elkaar contact te hebben, versnellen deze processen alleen nog maar meer.

De consequentie hiervan is dat de media die hiervan verslag willen doen, met deze ontwikkelingen mee zullen moeten gaan. Binnenkort zal namelijk bijna iedereen rondlopen met een smartphone en zal er in vele huishoudens een tablet pc liggen. Hierdoor zal het traditionele medium tekst iets meer moeten inleveren op foto en video.

Wat is dan nu precies de rol van 3VOOR12/Amsterdam? Wij mij betreft in belangrijke mate: Plokaal. Persoonlijk en lokaal. De muziekverhalen die wij willen vertellen zullen het publiek persoonlijk moeten aanspreken en waarbij nog meer de aandacht wordt gelegd op het lokale aspect. Daarbij zal 3VOOR12/Amsterdam zijn rol moeten blijven (her)vinden tussen andere lokale spelers die zich ook bezig houden met communiceren over muziek in Amsterdam.

Hoe? Door mooie nieuwe verhalen te vertellen, over personen, plekken en ervaringen. Dit moet uiteraard op een journalistiek verantwoorde manier, door onafhankelijk te opereren en gebruik te maken van bepaalde standaarden en stijlkenmerken. Deze verhalen gaan dan over die communicatie tussen een artiest en zijn luisteraars, de communicatie tussen muzikanten onderling, de communicatie tussen de aanwezige bezoekers onderling etcetera., maar ook over de fysieke producten die daar weer uit voortkomen, de vragen over het ontstaan ervan, de verlangens om er de volgende keer live ook bij te zijn etcetera, etcetera. Hierbij is het essentieel om ons bewust te zijn van die veranderende media en daarin ook mee te gaan.

Kort samengevat, 3VOOR12/Amsterdam wil plokale muziekverhalen vertellen die actueel en journalistiek zijn.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.