3VOOR12/Amsterdam verruilt café voor kantoor

Na jaren van vergaderen in schemerige kroegen is het tijd voor tl-licht

[3VOOR12/Amsterdam – 31 maart  2011]

Gisterenmiddag was toch wel een historisch dagje voor 3VOOR12/Amsterdam. Het netwerk van schrijvers, fotografen en tegenwoordig ook videografen, zet zich al sinds eind 2004 geheel vrijwillig in voor de Amsterdamse populaire muziekcultuur. Muziekverslaggeving gedreven door passie en liefde voor de lokale muzikant van morgen, zonder subsidies en zonder kantoor. Daar is sinds gisteren verandering in gekomen, wat betreft dat kantoor dan. Om daar ook enige tijd van te kunnen genieten, zal het kantoor gebruikt gaan worden om enige financiële armslag te onderzoeken voor de huidige en toekomstige onkosten.

In hetzelfde pand als Stichting GRAP houdt de Amsterdamse redactie van VPRO’s 3VOOR12 vanaf nu kantoor in de Jordaan. Vorig week waren we nog te gast bij hun office warming, vanaf nu zullen wij daar met enige regelmaat onze eigen werkzaamheden verrichten. Inderdaad, door het vrijwillige karakter van 3VOOR12/Amsterdam zal het kantoor niet permanent bemand zijn. Het contact met de redactie zal daarom nog gewoon via de reguliere post plaatsvinden, al dan niet elektronisch. Daarnaast zal er binnenkort een vervolg gegeven worden aan onze netwerkborrel voor de hoofdstedelijke muziekbranche die in januari dit jaar voor de eerste maal plaatsvond.

3VOOR12/Amsterdam heeft niet alleen een journalistieke en culturele plek in de hoofdstedelijke muziekbranche gekregen, maar is tevens een belangrijk platform voor de ontwikkeling van het talent van schrijvers, foto- en videografen. Om deze rol in de toekomst te kunnen blijven vervullen, zal ook de komende periode in het teken blijven staan van professionalisering.

Graag maken we hierbij nog even van de gelegenheid gebruik om alle café’s die in de afgelopen jaren als 3VOOR12/Amsterdam vergaderruimte fungeerden te bedanken. De lente is begonnen en de zaadjes zijn gepland. Het is tijd om te groeien en bloeien.

 

Ro Halfhide: Bijlmer’s bezige bij gaat solo

Drummer van Lucky Fonz, mede-oprichter van ASG en digitale pionier over zijn solo-debuut

[3VOOR12/Amsterdam – 31 maart  2011]

Ro Halfhide is er vroeg bij als hij in 2004 zijn eigen muziekblog start en hiermee de Amsterdamse muziekscene van binnenuit in kaart brengt. Achteraf bezien schenkt Halfhide de hoofdstad een schitterend historisch digitaal document. Ter vergelijking, de Amsterdamse redactie van 3VOOR12 zal ruim een half jaar later pas het levenslicht zien. Omdat Halfhide op dat moment nog niet zo lang in Amsterdam woont, leest zijn worsteling om de muziekwereld te leren kennen als een spannende detective die wellicht herkenbaar is voor iedere muzikant die naar Mokum toogt. Zo lezen we onder andere over de mensen achter Club 3VOOR12, Live In Your Living Room, RTV Mortale in Winston Kingdom en de bandcontest van Melody Line. Stukje bij beetje leert de lezer Halfhide kennen als een muzikant die ook nummers schrijft, opneemt en produceert. Lees meer

Tooltip #49 Shuffler.fm en de kracht van willekeur

“Internet radio made by music blogs. A fun way to navigate through thousands of music blogs. The web is your player, bloggers are your dj’s.”

‘Overdaad schaadt’ zeggen ze, tenzij je natuurlijk bereidwillig bent om zelf op onderzoek uit te gaan of als je een goede filter of curator hebt. Weinig mensen gaan echt zelf op zoek en willen liever gewoon bediend worden. Bij veel websites vervult een ‘sociale laag’ met aanbevelingen van vrienden dan deze rol van curator. Een andere mogelijkheid om maar niet zelf te hoeven kiezen is willekeur. Met de shuffle modus op je stereo of mp3-speler kun je bijvoorbeeld willekeurige nummers uit je muziekbibliotheek afspelen.

Met Shuffler.fm kun je muziek, eventueel per genre, van willekeurige muziekblogs afspelen en er meteen achtergrondinformatie over lezen. Deze willekeur kan soms tot aangename verrassingen en nieuwe (her)ontdekkingen leiden. The Sixty One is ook zo’n muzieksite die van willekeur gebruik maakt. Met ‘slimme’ profielpagina’s van bands (gebaseerd op externe data zoals de agenda van Myspace) worden daar ook toevallige ontdekkingen gestimuleerd.

Leuk weetje, de mensen achter dit initiatief komen gewoon uit Amsterdam en vielen eerder al op met Twones. Studiegenoot Robbert schreef hierover trouwens dit reuze interessante verhaaltje; voor de liefhebbers. 🙂 Lees meer

@erwblo over de factor honderd bij Mobile Monday Amsterdam

Gisteren stond de twintigste editie van Mobile Monday Amsterdam (#MoMoAms) in het teken van muziek. Naast het opdoen van interessante ideeën, spraakmakende ervaringen en mobiele trends, werden er natuurlijk visitekaartjes uitgewisseld en enkele gratis biertjes gedronken.

De presentatie van Erwin Blom ging over ‘de factor honderd’. Gitaarversterkers, synthesizers, draaitafels en andere kostbare instrumenten zijn tegenwoordig namelijk voor een factor honderd goedkoper te verkrijgen als applicatie op je telefoon of iPad. Na enkele vragen uit het publiek over de betekenis van deze ontwikkelingen, namen de aanwezigen met enig gemor genoegen met antwoorden als: “Als niet briljante muzikant heb ik nu de beschikking over geluiden die voorheen een vermogen kosten” en “Hiermee kun je muzikale ideeën uitwerken in het vliegtuig of in de trein op weg naar de oefenruimte”. Voor mij is de boodschap meer dan duidelijk en ik zal kort proberen iets meer betekenis te geven aan deze ontwikkelingen.

Muziek maken draait uiteraard om zoveel meer dan alleen het instrumentarium – denk aan samenspel, creativiteit, kennis van theorie of muziekhistorie, doorzettingsvermogen etc. – maar technologische vernieuwingen zijn wel verdraaid handig en versterken of vergemakkelijken deze aspecten zelfs.

Zo is een met duizenden tabulaturen of teksten gevulde iPad (met bijvoorbeeld iRealbook of iTab) een allemansvriend bij ieder kampvuur of iedere jamssie (samenspel). Een digitaal viersporen opname-applicatie zoals Amplitude voor je iPhone vergroot de mogelijkheden om overal waar je bent snel een (meerstemmig) idee op te nemen (creativiteit). Verder zal iedere (solo-)gitarist er op een gegeven moment mee te maken krijgen: toonladders. Met de applicatie GuitarBuddy heb je altijd legio ladders letterlijk bij de hand (theorie kennis). Met de app van Premier Guitar kun je vervolgens op ieder moment meer lezen over legendarische gitaristen, versterkers, pedaaltjes etc., maar je kunt hiervoor natuurlijk ook ‘gewoon’ even een YouTube filmpje bekijken (muziekhistorie). Aangezien je tegenwoordig dus al deze functies vrijwel altijd bij je draagt, kun je ook eenvoudig door de wekkerfunctie er op geattendeerd worden dat het bijvoorbeeld weer tijd is voor je dagelijkse kwartiertje toonladders oefenen (regelmaat is een belangrijke factor bij doorzettingsvermogen). Mooie tijden…

Lees meer

TED-tip #52 Stuart Brown over ons oerinstinct spel

Iedere maandag tipt Mindnote een TED-presentatie met interessante en/of handige ideeën over muziek, edutainment en e-cultuur. Tijdens deze jaarlijkse conferenties houden allerhande invloedrijke denkers een lezing van maximaal twintig minuten over hun eigen expertise. Deze voordrachten staan allemaal online en gaan in eerste instantie over technologie, entertainment en design (TED), maar gaan steeds vaker ook over wetenschap, kunst, economie en maatschappelijke onderwerpen.

De Amerikaanse psychiater Stuart Brown is een pionier op het gebied van onderzoek naar spel (play). Spel is volgens Brown niet alleen leuk, maar ook een belangrijk onderdeel van de menselijke ontwikkeling  en intelligentie. Uit onderzoeken van Brown blijkt dat moordenaars tijdens hun jeugd veelal een gebrek aan spel hebben ervaren en dat er een sterke correlatie is tussen succes en spel. In zijn boek Play beschrijft Brown welke invloed spel kan hebben op het menselijk leven. In onderstaande video illustreert Brown hoe spel een geëvolueerde vorm van gedrag is bij wilde dieren en wijst hij op het belang hiervan voor welzijn en overleving. Met dergelijke voorbeelden en via zijn National Institute for Play hoopt Brown de studie naar menselijk spel te stimuleren en zo bij te kunnen dragen aan het kunnen genieten en toepassen van spel in het dagelijks leven.

Lees meer

Vrolijke Vrijdag #41 Digitale video-ode via Chatroulette

Afgelopen week ook al verschenen bij Eerste Hulp bij Plaatopnamen, maar ik wilde deze video jullie ook niet onthouden. Alweer een tijdje geleden deed de live webcam site Chatroulette redelijk veel stof opwaaien. Ineens zat je daar dan face-to-face met een volledig willekeurig persoon uit bijvoorbeeld Rusland, Buenos Aires of Veenendaal. Geen leuk gezicht of zelfs een geslachtsdeel voor je neus? Met een druk op de knop was de onbekende weer voor goed uit ’t zicht verdwenen. Onder andere Ben Folds ging hier heel creatief om, maar voor onderstaande video gaat het spreekwoordelijke petje ook weer af.

  Lees meer

‘Crowdarranged’ duetten met Alain Clark of Jacqueline Govaert

Vooruit, meteen nog één. Gisteren berichtte ik namelijk al over de tv-serie A’dam E.V.A. en hoe zij gebruik maken van ‘crowdcomposing’. Vandaag een voorbeeld van een vergelijkbaar initiatief door de makers van de 10 jaar SENSEO® reclame.

Op de website kun je via je webcam een ‘interactief’ duet opnemen met Alain Clark of Jacqueline Govaert. Hierdoor ontstaan dus meerdere ‘arrangementen’ van hetzelfde nummer. De video’s die het meest bekeken zijn, winnen een iPad. De deelnemers zullen dus proberen zoveel mogelijk vrienden – via sociale media – vragen om op hen te stemmen. Een slimme truc om veel verkeer naar de site te lokken, maar of er nu meer mensen de waterige koffie zullen gaan drinken is natuurlijk de vraag. In ieder geval is het wederom een mooi voorbeeld om de massa op een ludieke manier te mobiliseren via sociale media.

‘Crowdcomposed’ soundtracks bij A’dam E.V.A

A’dam E.V.A. – Amsterdam en vele anderen – is een nieuwe tv-serie van de NTR, VARA en VPRO. De manier waarop de stad en haar inwoners als decor gebruikt wordt, is vrij creatief en innovatief. Deze lijn hebben de makers doorgezet in hun (online) media presentatie. Zo bestaat de poster van de serie uit honderden kleine foto’s, zijn de filmlocaties inzichtelijk gemaakt via google maps en kun je zelf een soundtrack insturen.

Elke aflevering eindigt namelijk met een versie van het nummer ‘Ik kan blijven kijken’. Deze ode aan Amsterdam is speciaal voor de serie geschreven door Jasper Boeke en Robert Alberdingk Thijm. Peter Beense, Anneke van Giersbergen, flamenco zanger Carles Denia, trompetist Diederik Rijpstra en blueslegende Kaz Lux hebben al een eigen versie van dit nummer opgenomen en nu wordt het publiek gevraagd om hun versie. Op de website staan namelijk de akkoorden, de tekst, een pianoversie en een gitaarversie. Hiermee kun je dan zelf aan de slag.

Een mooi manier om bepaalde content naar een groot publiek te ‘outsourcen’, ofwel te crowdsourcen en dit geval dus crowdcomposing :). Daarnaast is het natuurlijk een ludieke manier om je publiek aan je te binden. De best versie wint namelijk ook een prijzenpakket met cd’s, boeken, A’DAM – E.V.A.- merchandise en een kijkje backstage bij Giel op 3FM.

 

Snaarinstrumentbouwer Yuri Landman houdt niet van ‘seizoensmuziek’

Snarenscout uit Veenendaal geeft een lesje muziekgeschiedenis

[3VOOR12/Amsterdam – 22 maart  2011]

Yuri Landman bouwt geen gitaren, maar snaarinstrumenten. Onder andere voor Sonic Youth, Jay Malhotra (Kate Nash), Mauro Pawlovski (dEUS) en Daniel Rose (C-mon & Kypski), maar ook voor onze eigen The Moi Non Plus, Hospital Bombers, Signe Tollefsen en Lucky Fonz. Ondanks zijn voorkeur voor experimentele muziek (hij speelde zelf in Zoppo), heeft hij al de aandacht van diverse mainstream media op zich weten te vestigen. Zo schreef CNN dit artikel en was Landman eind vorig jaar te gast bij De Wereld Draait Door. Bij de komende editie van Sonic Connections, 21-23 april in Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond, krijgt het publiek de gelegenheid om zelf tijdens een workshop een Landman snaarinstrument te bouwen. De hoogste tijd om eens nader kennis te maken met deze snarenscout uit Veenendaal.

3VOOR12/Amsterdam spreekt met Landman in de foyer van het Muziekgebouw aan het IJ. “Ik ben al zo’n jaar of tien bezig en heb verschillende fases doorlopen” analyseert Landman bij aanvang van het interview. Hij geeft aan momenteel in zijn derde fase te zitten. “In die eerste periode hield ik me als gitarist al met experimentele speeltechnieken bezig op eigen geprepareerde gitaren”. Landman raakte toen gefascineerd door de harp-achtige klanken van het niet gebruikte gedeelte van de snaren op een gitaar. Dat gebied tussen de stemmechanieken en het kammetje bovenaan de hals waar de snaren in liggen is voor veel gitaristen vaak de plek om een peuk tussen te steken, voor Landman bleek het de poort naar een nieuwe klankwereld. Daarnaast luisterde Landman naar bands als Sonic Youth die gebruik maakten van een vergelijkbaar geluid door een schroevendraaier tussen de snaren te steken. De schroevendraaier neemt dan op een bepaalde manier die functie van dat kammetje over. Lees meer

TED-tip #51 David Merrill over ‘computerkoekjes’ Siftables

Iedere maandag tipt Mindnote een TED-presentatie met interessante en/of handige ideeën over muziek, edutainment en e-cultuur. Tijdens deze jaarlijkse conferenties houden allerhande invloedrijke denkers een lezing van maximaal twintig minuten over hun eigen expertise. Deze voordrachten staan allemaal online en gaan in eerste instantie over technologie, entertainment en design (TED), maar gaan steeds vaker ook over wetenschap, kunst, economie en maatschappelijke onderwerpen.

De Amerikaanse student David Merrill bespreekt in onderstaande video de zogenaamde ‘Siftables’. Dit zijn nieuwe tools om te interacteren met digitale media. Het uiterlijk van computers en ook de software is namelijk de afgelopen decennia wel veranderd, maar hoe zit het met bijvoorbeeld het toetsenbord en de muis? Met de komst van de iPhone is er wel een grote inhaalslag geweest, maar dan nog zijn we vaak toegewezen aan een virtueel toetsenbord op het scherm.

In deze video laat Merril wellicht het begin zien van nieuwe manieren om te communiceren met digitale data. Als muzikant is Merril ook geïnteresseerd in andere interfaces voor muziek en is zijn Adaptive Music Controller bijvoorbeeld een instrument die de muzikant iets leert, in plaats van dat de muzikant het instrument leert bespelen. Lees meer