Met je iPhone in je versterker gitaarpedalen testen: Demo It Live

Menig gitarist is wel bekend met de website ProGuitarShop.com waar pedalen, versterkers en gitaren worden besproken aan de hand van informatieve video’s.

Met hun nieuwste initiatief Demo It Live hebben de makers een audio archief gecreëerd om verschillende pedalen te beluisteren op je eigen versterker. Dit doe je door je computer of mobieltje via een speciale kabel aan te sluiten op je gitaarversterker.

Door het gepatendeerde ‘pending proces’ wordt het signaal van de gitaar en/of het effect vlak voordat het de versterker bereikt opgenomen. Hierdoor krijg je een nog betere demonstratie van het geluid van het desbetreffende pedaal. Handig, maar voor de uiteindelijk aanschaf wil ik toch eerst zelf aan de knoppen hebben gedraaid in de muziekwinkel 🙂

Laat bekendheden tweeten wat jij wilt via lemmetweetthatforyou.com

Wat is echt? Wat betekent een verzonden boodschap (tekst of beeld) en wie is de afzender? Als je dergelijke vragen bij media-uitingen goed kunt beantwoorden, ben je ‘mediawijs’.

Afgelopen week zag ik al een aantal keren geinige tweets en berichten op Facebook langskomen van bekendheden die iets zeggen wat eigenlijk niet kan. Ter illustratie plaatste ik gisteren bovenstaande tweet over mijn Behind the Corner festival uit naam van de Amerikaanse band Foo Fighters 🙂

‘Vet!’, zal een media-ongeletterde waarschijnlijk denken en ‘..hier is iemand lekker bezig geweest met Photoshop’ een mediawijs persoon. Beide gedachten zijn in dit geval verkeerd, want hier is gewoon een handige website voor namelijk lemmetweetthatforyou.com. Marketeer Mike Hendrixen (Vertigo6) wees mij gisteren deze website (en droeg trouwens in april 2010 al bij aan mijn dossier over Spelend Leren).

Een interessante ontwikkeling natuurlijk om ons allemaal nog mediawijzer te maken, maar die ook wel aanschuurt tegen identiteitsfraude. Wat is werkelijkheid? Wie is wie? Ik moest gelijk denken Jean Baudrillard’s simulacrumtheorie, aldus Wikipedia:

Baudrillards simulacrumtheorie gaat over de echtheid en werkelijkheid van beelden die wij denken te kennen. In deze theorie wordt gesteld dat de mens het contact met de echte wereld is verloren, doordat hij een beeld van de wereld creëert aan de hand van wat hij in de media ziet. Baudrillard zei dat er steeds minder waarheid is, omdat we al onze werkelijkheid baseren op iets wat we zelf (de mensheid) hebben bedacht (in film en media).

Een voorbeeld van een ‘simulacrum’ is dat iedereen weet hoe een neerstortend vliegtuig eruit ziet. Maar wij weten dit doordat we dit op televisie hebben gezien. Het ‘kennen’ van dit beeld is dus niet gebaseerd op onze eigen waarheid, maar op de waarheid die gecreëerd is op tv. Zijn simulacrumtheorie plaatst de realiteit lijnrecht tegenover de door de beeldcultuur gecreëerde illusie van werkelijkheid. Een simulacrum is een kopie zonder origineel, het is dus niet meer te linken aan iets origineels, iets echts.

Volgens de filosoof ontbreekt er deze tijd een perspectief en elan en rest er ons het ondergaan van de media, die leven bij de gratie van het voortdurend (her)uitvinden van “nieuws”.

Schermafbeelding 2013-03-28 om 17.06.18

De automatische kill switch: Anti-Effect

In december 2011 schreef ik over het aan- / uitknopje op de gitaar die steeds vaker te horen is bij diverse gitaristen: de kill switch.

Het nieuwste pedaaltje van Chaos Sound deed me hier aan denken. Met het zogenaamde ‘Anti-Effect‘ kun je geluiden maken maken die worden onderbroken, alsof je kabel stuk is lijkt het wel 🙂

Je moet er van houden, maar dat was bij de allereerste overstuurde versterkers natuurlijk ook zo :-).

Samen filmen met Vylcone

Als hoofdredacteur van 3voor12 Amsterdam organiseerde ik in januari 2011 de Nieuwjaars- & Netwerkborrel voor de Amsterdamse muziekbranche. Naast sprekers als Pim Betist (Africa Unsigned / Sellaband) en Jasper van Vugt (Radio Mortale / OOR), vertelde Ron van der Sterren over het participatie-video-verslaggeving platform van de vpro: Film It Yourself. Die dag trakteerde hij onze redactie met een Amsterdamse versie van FIY waardoor wij de eerste 3voor12 lokaalredactie werden die gebruik maakte van deze applicatie. Ron ontving drie maanden later diverse prijzen voor het concept.

Eind 2012 ben ik via de Gelderse redactie van 3voor12 bij mijn Behind the Corner project ook gebruik gaan maken van Film it Yourself (bijvoorbeeld dit interview met en optreden van Automatic Sam). Door mijn 3voor12 netwerk kon ik gebruik maken van ‘de edit mode’ van deze applicatie, maar andere geïnteresseerden konden dit niet en kunnen dit helaas nog steeds niet.

Dit kan wel bij Vyclone. Deze winnaar van Buma/Stemra’s Interactive Award 2013 is een kopie van Film It Yourself, alleen dan inclusief de mogelijkheid om als toeschouwer de video’s te bewerken. Met de Vyclone app ben je niet alleen filmer zoals bij FIY, maar ook regisseur en en editor. Met name deze laatste feature vind ik erg tof, omdat je zo het publiek in de gelegenheid stelt om met een eigen montage de (her)beleving van een concert heel persoonlijk te maken.

Sojamelk of zuurstoftanks op je rider?

Vorige week zag ik deze leuke site met artiesten riders langskomen op Facebook. Op de meeste technische riders staat algemene info over bijvoorbeeld de opstelling van band, het aantal kanalen dat de band gebruikt op het mengpaneel etc. Wat grotere bands komen ook met een hospitality rider met wensen zoals ‘5 Spa blauw flessen’ of ‘6 maaltijden waarvan 2 vegetarisch’.

Heel begrijpelijk allemaal natuurlijk, maar hoe groter de band, hoe opmerkelijker de wensen van de artiest. Zo vraagt de rider van John Mayer bijvoorbeeld om 40 handdoeken, 4 zachte tandenborstels en een paar liter soyamelk en er staan 3 zuurstoftanks op de rider van ACDC. 🙂

De Ondernemende Kunstenaar: Dave Grohl

Voor het vak De Ondernemende Kunstenaar dat ik sinds begin januari 2013 op het conservatorium van Amsterdam geef, belicht ik ondernemende muzikanten en hun (opmerkelijke) activiteiten in het Mindnote Dossier DOK. Hoe presenteren zij zichzelf op internet, op welke manier organiseren zij hun activiteiten, van welke digitale middelen maken zij gebruik etc.

De Amerikaanse muzikant Dave Grohl kennen we natuurlijk als drummer van Nirvana, Queens of the Stone Age en Them Crooked Vultures en niet te vergeten als zanger/gitarist van de Foo Fighters.

Nu is dit natuurlijk al een imponerende en hele gezonde basis om als muzikant geld te verdienen, maar afgelopen week bleek dat Grohl niet stil blijft staan en zich verder ontwikkelt; als regisseur.

Grohl maakte namelijk een film over de legendarische Sound City Studios in Los Angeles. Toen Sound City Studios eind 2012 haar deuren moest sluiten, besloot Grohl een eerbetoon te maken aan de legendarische opnamestudio en vroeg om de hulp van o.a. Paul McCartney, Stevie Nicks, Trent Reznor, Joshua Homme, eightiesheld Rick Springfield en diverse leden van Rage Against The Machine, Foo Fighters, Queens Of The Stone Age en Nirvana.

Mooi om te zien hoe iemand zich met talent en passie ontwikkelt en daar ook geld mee weet te verdienen, want ik overdrijf toch niet dat deze film als een mierzoet broodje over toonbank zal gaan bij alle muziekliefhebbers wereldwijd? 🙂

* update 15 maart * Check trouwens ook deze keynote van Grohl tijdens SXSW 2013 over de vrijheid van de ondernemende muzikant.

Presentation.io: live presentaties tonen op diverse apparaten

Met Presentation.io kun je presentaties in real-time synchroniseren met de apparaten van je publiek. Dus of ze nu thuis of in de zaal zitten met een laptop, tablet of mobiele telefoon, iedereen kan de presentatie volgen en tevens live reacties plaatsen of privé notities.

De dienst is gratis, maar om je presentaties langer dan 48 uur te bewaren betaal je $14 per maand.

Hieronder zie je een screenshot van het control panel van een presentatie. Links onderin staat een link om (privé) te kunnen te delen of om openbaar te tweeten. Voor de zekerheid kun je ook nog een wachtwoord instellen; zoals ik bij onderstaande presentatie heb gedaan 🙂 Handige tool!

Schermafbeelding 2013-03-06 om 23.18.04

Orden je taken per project met Asana

Op Mindnote.nl/blog schreef al vaker over (mijn zoektocht naar) handige tools om taken te beheren, zoals Wunderlist in 2011 en Wunderkit in 2012. Ondanks mijn enthousiasme destijds, maak ik inmiddels geen gebruik meer van deze diensten. Ik ben weer af bij good ol’ iCal en Notities van Apple voor m’n MacBook Pro en Iphone.

Aangezien stilstand achteruitgang is, blijf ik op zoek naar betere oplossingen en ik stuitte onlangs weer op iets anders waar ik al vaker goede dingen over heb gelezen: Asana. Klopt, dat zijn ook yoga houdingen, maar ik bedoel Asana de startup uit San Fransisco.

Met Asana kun je (net als bij Wunderkit) meerdere workspaces tegelijk gebruiken, zodat je voor verschillende projectteams (werk, bruiloft voor familie, weekendje survival met vrienden, etc) de taken kunt ordenen.

Daarnaast is het (voor de manager) heel handig om de taken en prioriteiten van andere personen uit het team in te kunnen zien, of zelfs te volgen. Uiteraard gebeurt dit anno 2013 allemaal in real-time en worden alle activiteiten heel overzichtelijk gebundeld in een timeline zoals bij o.a. Facebook.

Ik ben benieuwd of Asana een langere houdbaarheidsdatum heeft dan Wunderlist en Wunderkit. Gezien mijn recente belangstelling voor Ashtanga Yoga geef ik het een goede kans. Namasté 🙂