Vrije muziek op de tweede dag van IJazz

Gare Du Nord, IJazz 2009, foto_ Pim HendriksenVrij muziek op de tweede dag van IJazz.

Hiphop en Brazilectro laten het stof opwaaien tussen de coltruien.

[3VOOR12/Amsterdam – 10 juni 2009]

Het driedaagse Amsterdamse festival IJazz opent de zaterdagavond op het Droomschip Podium met Gare du Nord en met The Lils Mackintosh Band op het Jazz Dockpodium. Gare du Nord heeft direct een voordeel, omdat de band slechts vijftig meter van de ingang verwijderd is en het publiek zo een stuk eenvoudiger met haar zwoele opzwepende klanken kan verleiden. Ondanks dat de meeste bezoekers het avondeten waarschijnlijk net achter de kiezen hebben, lukt het Gard du Nord eenvoudig de handjes van de bezoekers op elkaar te krijgen met bijvoorbeeld de smaakvolle versie van Steely Dan’s Do It Again. Aan de andere kant van het terrein heeft Lils Mackintosh het minder gemakkelijk. Een stuk verder van de ingang verwijderd en met de gure wind in de nek, heeft de band de ondankbare taak de andere eerste twintig bezoekers op te zwepen. De dromerige sfeer die de gruizige klanken van de saxofoon weet op te roepen, krijgt hier en daar wat heupen aan het wiegen. Voor de rest van het publiek is het vooral nog erg ‘half zes’.

Zodra het zes uur is wordt de programmering echt die van een festival en bestaat de keuze uit vier acts. Stefano di Battista lukt het om op de Load Out Stage met een klassieke bezetting met piano en contrabas een sfeer van oude filmmuziek neer te zetten. Iets verder op het grote podium van De Helling klinkt de gedempte trompet van Rik Mol & Friends en wiegt het publiek toch voorzichtig heen en weer. De frisse windvlagen blijven het publiek parten spelen, merken ook de kids op de Young Talent Stage. De ongeveer tienjarige virtuoze pianist, die daar doet denken aan de zondagmiddagbengel bij de jazzsessie’s in de Badcuyp, heeft met zijn formatie toch heel aardig bekijks.

Wel merk je dat het publiek wacht op meer bekende namen zoals Kyteman en Zuco 103. De kwalitatieve jazz van Tineke Postma met o.a. drummer Martijn Vink waarbij tijdens de solo’s duidelijk goed naar elkaar wordt geluisterd, zal uiteindelijk toch bezwijken onder het geweld van het hiphoporkest. Net terug van Pinkpop, heeft mastermind Colin Benders (a.k.a. Kyteman) zijn muziekleger ook voor de fijnproevers in het gareel gekregen. Het publiek bij het podium De Helling is duidelijk enthousiast en reageert gretig op de improviserende hiphoporkestleden. Met de Franse raps, de bombastische percussie en de monsterlijke synthesizergeluiden in combinatie met de fijnzinnige strijkers, maakt dit rariteitenkabinet muzikaal indruk. Verschillende genres worden niet geschuwd en de bezoeker wordt via rapska naar blueshop in verwarring achtergelaten. Ineens doet de gure wind en het donker lonkende wolkenpakket er niet meer toe. Ook Benders eigen solo’s snijden hout en Kyteman’s Hiphop Orkest is op zijn top als Benders zijn jonge honden laat afsluiten met een a capella-stuk van zang- en fluitkoortjes.

Het nadeel van festivals is dat je niet overal aanwezig kunt zijn. Door het geweld van Kyteman hebben we helaas een boel gemist en snellen dan ook maar gauw door naar die andere headliner Zuco 103. Deze ‘founders of Brazilectro’ hebben de afgelopen tien jaar inmiddels ‘over de hele wereld overal gespeeld’. In de lekker warme op elkaar gepakte tent, duurt het even voordat de band hun reputatie kan waarmaken. Pogingen om het publiek mee te laten zingen slaan niet direct aan en echt uitbundig wordt er niet gedanst.

Ook de ‘louch-jazzhop’ van Arts The Beatdoctor in het Jazz Dock weet de koukleumende bezoekers niet echt in beweging te krijgen. De vanuit de boot zichtbare glimmende lichtjes die in het water weerkaatsen, doen eerder verlangen naar een verse espresso of warme chocolademelk dan uitbundig ‘bouncen’. Strak is het allemaal wel, maar misschien komt dat doordat de heren allemaal een koptelefoon op hebben. Op dat moment dringt het besef weer door dat we op een Jazz-festival staan. Zoals de MC al communiceert ‘My Life is a Questionmark’, worden op dag twee van IJazz de grenzen van – ik citeer Kyteman eerder op de dag – ‘vrije muziek’ aardig opgezocht.

Gezien: IJazz 2009 dag 2, met Kyteman, Zuco 103, Arts The Beatdoctor, Tineke Postma, Rik Mol & Friends,  The Lils Mackintosh Band, Stefano di Battista en Gare du Nord.


0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.