3VOOR12-award interview met Anne Soldaat

Albumhoes Anne Soldaat - In Another Life

3VOOR12-award interview met Anne Soldaat.

“Die Morrissey Levensmoe-achtige teksten moet je niet zo letterlijk nemen”.

[3VOOR12/Amsterdam – 25 augustus 2009]

Anne Soldaat wordt in ieder interview aangekondigd als muntthee drinkende oud-gitarist van Daryll-Ann die daarna met de band Do-the-Undo een eigen muzikale weg insloeg. Ook nadat hij solo is gegaan blijft 3VOOR12/Amsterdam hem volgen. Het interview naar aanleiding van zijn 3VOOR12/Award-nominatie vindt plaats in het oude Volkskrant gebouw, ‘op de zevende’. In de kelder van het gebouw heeft Soldaat namelijk de oefenruimte van band en kan hij na het gesprek meteen weer verder met muziek maken.


Wat vind je ervan dat je genomineerd bent?

“Ja, te gek. Het vestigt nog een keer de aandacht op het album, of je nu wint of niet. Daar reken ik niet op natuurlijk. Het zal Kyteman wel worden. Kyteman is toch een beetje the talk of the town.”


Maar je wil wel winnen?  In het nummer Born to Perform schrijf je namelijk ‘I was born to perform in another life / I was born to die unknown / and the life that I choose / it won’t make it to the news / please, let me die alone’.

“Haha, ja, dat is een beetje ironisch; van die Morrissey levensmoeachtige teksten die je niet zo letterlijk moet nemen. Maar, wil ik wel winnen? Ja, natuurlijk wil ik winnen. Jawel hoor, lijkt me heel leuk.”


Hoe heb je voor jouw gevoel op In Another Life de juiste beslissingen genomen?

“Dat is vooral Jason Falkner geweest (waarmee hij dit album in Los Angeles opnam, red.). Ik had het eigenlijk best makkelijk. Wat je zegt is inderdaad heel moeilijk, alsof je in de supermarkt staat en je moet een toetje kiezen. Nou, ga er maar aan staan. De overdaad is zo groot dat je bijna denkt, laat maar zitten dat toetje. Maar Jason had echt al een visie in zijn hoofd van deze kant moet het op. Ik was wel perplex door zijn vastberadenheid: “Dit moet hier, doen we zus” en dan heeft hij het ook heel snel gedaan. Er werd gewoon hard gewerkt, maar ook heel gefocussed. Het was niet echt van we gaan een halve dag denken van: “Zullen we nou wel of niet een orgeltje doen? Mmmm.”


En heb je bewust de keuze gemaakt voor minder gitaarsolo’s? Iets waar je toch om bekend staat. Het eind van Pillow Talk leent zich er bijvoorbeeld perfect voor.

“Ja, dat is wel grappig dat je dat ook zegt, want dat was ook wel helemaal mijn plan eigenlijk. Maar Jason was in die zin eigenlijk arrangeur en artistiek leider. Het einde van Pillow Talk zoals het nu is vind ik ook echt te gek met zo’n heel subtiel gitaardingetje en dat heeft een soort lading. Het heeft wel iets anders dan wanneer je dat pedaal intrapt en hoppatee.”


En live?

“Ja, live wel. Lekker van dik hout soleren, dat is wel te gek. Maar je hebt wel gelijk, er zit niet echt een gitaarsolo op die plaat ofzo. Vind ik ook wel weer leuk, dat het ook zonder kan. Live wordt het wel weer ruimschoots goedgemaakt.”



0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.